Grypa ptaków – bioasekuracja
W związku ze stwierdzanymi ogniskami grypy ptaków u ptaków dzikich opracowane rekomendacje Głównego Lekarza Weterynarii stanowią materiał pomocniczy dla osób, instytucji i organizacji, realizujących bądź zlecających realizację działań związanych z dzikim ptactwem na terenie Polski.
W związku z występowaniem na terenie kraju licznych ognisk grypy ptaków u ptactwa dzikiego, będącego przedmiotem obserwacji, monitorowania oraz badań naukowych, na terenach lęgowisk i miejscach ich bytowania i żerowania, istnieje potrzeba opracowania i ujednolicenia podstawowych zasad bioasekuracji osób, prowadzących czynności, a także zasad ograniczenia ewentualnego rozprzestrzenienia wirusa grypy ptaków z takich miejsc w szczególności do gospodarstw utrzymujących drób lub innych miejsc, w których utrzymywane są ptaki.
Aktualna opinia środowisk naukowych wskazuje, że nie ma jak dotychczas jednoznacznych dowodów na to, aby wirus wysoce zjadliwej grypy ptaków przenosił się łatwo na człowieka. Tym niemniej przypadki zakażeń u ludzi notowane są na świecie od połowy lat 90-tych ubiegłego wieku. Jednak ogólna liczba potwierdzonych laboratoryjnie przypadków od tego czasu nie jest wysoka, wynosi przez wszystkie te lata nieco ponad 800. Należy przy tym zaznaczyć, że
dotychczas stwierdzane przypadki zakażeń wirusami AIV (ang. avian influenza virus – wirus grypy ptaków) u ludzi miały częściowy związek z długotrwałą ekspozycją na wirus (hodowla drobiu) oraz zwyczajami kulinarnymi i praktykami higienicznymi.
Za rozprzestrzenianie wirusa w populacji zwierząt wrażliwych (dzikie ptaki i drób) odpowiada przede wszystkim migrujące, dzikie ptactwo wodne, które stanowi rezerwuar zarazka i przyczynia się do jego trwałego utrzymywania się w środowisku, a także przenosi wirusa na bliższe (żerowiska) lub dalsze (migracje sezonowe) odległości.
Kolejna droga rozprzestrzeniania się patogenu realizowana jest jednak w głównej mierze przez człowieka, który przenosi wirusa w sposób pośredni: na obuwiu, odzieży, sprzęcie czy na środkach lokomocji (koła pojazdów).
Dlatego szeroko rozumiana bioasekuracja, czyli zasady ochrony biologicznej mają podstawowe znaczenie w przeciwdziałaniu rozprzestrzenianiu się wirusa i przenoszeniu go do miejsc, w których drób utrzymywany jest w celach pozyskiwania żywności (mięso, jaja) i innych produktów (pierze).
Komunikaty PIW-PIB Puławy – https://www.piwet.pulawy.pl/komunikaty/3
Strona GIW pt.: „Grypa ptaków (AI)” – https://www.wetgiw.gov.pl/nadzor-weterynaryjny/grypa-ptakow